بررسی ناتینگ فون 2؛ دو-هیچ به نفع کارل پی

کارل پی، بنیان‌گذار شرکت ناتینگ که نامش با وان‌پلاس پرآوازه شد، معتقد است که این‌روزها «همه‌چیز در صنعت موبایل کسالت‌بار و خواب‌آور است؛ و ما اینجاییم تا با عرضه‌ی محصول جدید، دنیای گوشی‌های هوشمند را تکان دهیم.»

تصور اینکه استارتاپی در شکل‌واندازه‌ی ناتینگ بتواند در صنعتی موفق شود که پیش‌تر برندهای بزرگی چون LG و HTC را بلعیده بود، بعید به‌نظر می‌رسد. بااین‌حال، پروژه‌ی ناتینگ فون 1 به‌قدری برای کارل پی موفقیت‌آمیز بوده است که حالا نسل دوم این گوشی را برای بررسی در اختیار داشته باشیم.

ناتینگ فون 2 از همان فرمول برنده‌ی کیفیت ساخت دیدنی و طراحی جالب‌توجه «گلیف» نسل پیش بهره می‌برد؛ با این تفاوت که گوشی جدید ناتینگ از پردازنده‌ی بالارده‌ی Snapdragon 8+ Gen 1 قدرت می‌گیرد. در سوی دیگر، نمایشگر 120 هرتز OLED بزرگ‌تر با نرخ نوسازی متغیر و همان دوربین‌های قابل‌قبول گذشته را شاهد هستیم؛ اما با افزایش قیمت گوشی به 600 دلار، به‌جای آنکه جایگزینی برای ناتینگ فون 1 باشد، گزینه‌ی پریمیوم‌تری را به کاربران خاص‌پسند ارائه می‌دهد.

البته‌ که ناتینگ بسیاری از ویژگی‌های ظاهری گوشی خود، از جمله فریم و صفحه‌نمایش تخت، حاشیه‌های یکسان و دوربین‌های دایره‌ای بزرگ را از زبان طراحی آیفون وام گرفته است؛ اما جایی در طراحی، نوآوری‌ به خرج داده که به‌جای ایجاد حس بیگانگی، نظرها را به خود جلب کند؛ همان LED-های زیر پنل شیشه‌ای پشت گوشی یا گلیف (Glyph) که از همان طرح عجیب و رازآلود قبل بهره می‌برند؛ اما حالا طرح گلیف که در بخش نرم‌افزار، بیشتر درباره‌اش صحبت می‌کنیم، به‌جای شش تکه، از 11 تکه‌ی مجزا تشکیل شده تا کاربردی‌تر از گذشته شود و گزینه‌های شخصی‌سازی بیشتری را دراختیار کاربر قرار دهد.